(Κείμενο καλωσορίσματος που μοιράστηκε σε εργαζόμενους, γονείς και περαστικούς, σχετικά με το καινούριο σχολείο για ανάπηρα παιδιά, που άνοιξε στο παλιό Χατζηκώστα. Λίγα μέτρα πιο πέρα από την Κατάληψη Αντιβίωση…)
ΦΙΛΟΙ ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΑΤΕ…
Είμαστε ευτυχείς! Είμαστε
χαρούμενοι/ες που αποκτούμε νέους
γείτονες και που ανοίγει επιτέλους
αυτό το σχολείο δίπλα στο σπίτι μας. Τα
κτίρια του συγκροτήματος του παλιού
νοσοκομείου Χατζηκώστα έχουν διάφορες
χρήσεις. Από τα κεντρικά του ΕΚΑΒ μέχρι
τον Ερυθρό Σταυρό, από Ιατρικούς
συλλόγους μέχρι ξενώνα ψυχικής υγείας.
Όμως υπάρχει μια γωνιά, εκεί προς την
οδο Μπελογιάννη μεριά, που δεν μοιάζει
με τους υπόλοιπους χώρους. Ούτε
παραχωρήθηκε από το νοσοκομείο, ούτε
μπλέχτηκε ο δήμος ή η Περιφέρεια στην
ανακατασκευή του. Είναι η κατάληψη
Αντιβίωση. Αυτές/οι είμαστε εμείς.
Η Αντιβίωση, έχει καταληφθεί από το 2008,
από μια πρωτοβουλία ανθρώπων που
αποφάσισαν να δώσουν ζωή στο εδώ και
χρόνια εγκαταλελειμμένο κτίριο. Από
τότε, δεν έχει σταματήσει τη δράση και
την παρουσία της, αν εξαιρέσουμε λίγους
μήνες το 2013, όταν το κράτος με πρόσχημα
την δημιουργία ¨Πρότυπου Κέντρου
Υγείας¨, γέμισε με ΜΑΤ όλη την περιοχή
τρομοκρατώντας του πάντες γύρω και
εκκένωσε την κατάληψη. Φυσικά
ξαναμπήκαμε…
Η Αντιβίωση είναι ένα κοινωνικό κέντρο
και ταυτόχρονα ένα σπίτι. Εκεί μέσα θα
βρεις πολιτικές συνελεύσεις, θεατρικά
εργαστήρια, συναυλίες, πανό, αφίσες,
κείμενα, βιβλία και μπροσούρες. Θα
βρεις και ανθρώπους, εργαζόμενους,
φοιτητές, άνεργους που έχουν κάνει την
πολιτική επιλογή να μην πληρώνουν
ενοίκιο, ρεύμα και νερό για να καλύψουν
της βασική ανάγκη της στέγασης.
Επειδή λοιπόν κατοικούμε σε αυτό το
μέρος, παρακολουθήσαμε την ¨Οδύσσεια¨
στην οποία υποβληθήκατε εσείς όσο και
οι μαθητές του νηπιαγωγείου, μέχρι να
ολοκληρωθεί το έργο. Τα προβλήματα
μετεγκατάστασης, το αποχετευτικό, το
ηλεκτροδοτικό, ακόμη και το ζήτημα της
παραχώρησης του οικοπέδου, με τα πάρε-
δώσε μεταξύ των τοπικών αρχόντων. Και
δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην
γνωρίζει, ότι πολλά τα σχέδια και οι
υποσχέσεις του κράτους, πολλά τα
κονδύλια κι οι χρηματοδοτήσεις, αλλα
όταν τα σχέδια αφορούν άτομα με
αναπηρία και οι υποδομές γίνονται με
ουσιαστικό στόχο το φαίνεσθαι, μόνο και
μόνο για να παρουσιασθεί κοινωνικό
έργο, το αποτέλεσμα είναι συνήθως
λειψό. Αναρωτιόμαστε: Ποσό γρήγορα
υψώνονται τα εμπορικά κέντρα; Πόσο
βιαστικά αναπλάθονται δρόμοι και
πλατείες για να αναπτυχθούν
επιχειρηματικά; Πόσο τσακ-μπαμ θα
δίνονταν οι άδειες και θα λύνονταν τα
προβλήματα αν δεν ήταν αυτός ο χώρος
ένα ΣΑΠ, αλλά μια επένδυση;
Εμείς, οι τρελοί γείτονές σας που ζούμε
και οργανωνόμαστε στην κατάληψη
Αντιβίωση, έχουμε συνηθίσει να μας
θεωρούν φρικιά. Όχι γιατί φοράμε
σκουλαρίκια, ούτε γιατι ακούμε
μουσικές αλλόκοτες. Μας θεωρούν
¨περίεργα άτομα¨και περιθωριακούς
γιατί βρισκόμαστε πάντα απέναντι στην
εξουσία κι αγωνιζόμαστε για μια
δικαιότερη κοινωνία για όλα τα άτομα.
Και μιας και γνωρίζουμε πως η εξουσία
αδιαφορεί ουσιαστικά για τα προβλήματα
των αναπήρων, μιας και ξέρουμε ότι στην
πραγματικότητα τους θέλει στο
περιθώριο, βρίσκουμε έναν ακόμη λόγο να
σταθούμε εναντίον της. Σας το λέμε από
καρδιάς, η πόρτα μας είναι ανοιχτή, για
να γνωριστούμε, να επικοινωνήσουμε και
να βοηθήσουμε σε ότι χρειαστείτε, οι
μαθητές, οι γονείς, οι δάσκαλοι και οι
εργαζόμενοι του του νηπιαγωγείου.
ΑΓΩΝΑΣ-ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
Κατάληψη ΑντιβίωσηΓ.Παπανδρέου & Μπελογιαννη 2
