Η ΑΝΤΙΒΙΩΣΗ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΤΗΝ ΦΛOΓΑ ΠΟΥ ΑΝΑΨΑΜΕ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΤΗΝ ΣΒΗΝΕΙ
Ανέκαθεν οι καταλήψεις και ο κόσμος του αγώνα έμπαιναν στο στόχαστρο από μεριάς κράτους και ιδιωτών. Αυτή τη φορά, τα βλέμματα στρέφονται προς την κατάληψη Αντιβίωση. Το κατειλημμένο κτήριο επί της οδού Παπανδρέου και Μπελογιάννη ανήκει στη διοίκηση του νοσοκομείου Χατζηκώστα. Ήταν η ίδια διοίκηση που το 2013 είχε συνυπογράψει την εντολή για εκκένωση του κτηρίου και που χρόνια τώρα κρατάει μια ξεκάθαρα εχθρική στάση προς τις αγωνιζόμενες που το διαχειρίζονται. Τελικά αποφασίζει να ενεργοποιήσει τις διαδικασίες εξευγενισμού της περιοχής, δίνοντας τη σκυτάλη στο αθλητικό σωματείο ΑΜΕΑ «ΠΥΡΡΟΣ» που χρόνια αναζητά έναν χώρο στέγασης και γλυκοκοιτάζει την Αντιβίωση για να καλύψει τις αθλητικές του ανάγκες. Πλέον, η διαχείριση του κτηρίου, στα χαρτιά, έχει περάσει στον «Πύρρο», μασκαρεύοντας έτσι την καταστολή με ένα πιο ανθρωπιστικό προφίλ.
ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΣ Ή ΜΕ ΈΝΑ
ΣΜΠΑΡΟ ΔΥΟ ΤΡΥΓΟΝΙΑ;
Είναι δεδομένο πως η εξουσία, δεν διστάζει να χρησιμοποιεί οποιοδήποτε μέσο ώστε να εξυπηρετεί τους δικούς της ιδιοτελείς σκοπούς. Ας μη γελιόμαστε! Δεν έπιασε ο πόνος το κράτος ξαφνικά για τις ανάγκες των ατόμων με αναπηρία. Απλά η ανάγκη στέγασης των αθλητικών δραστηριοτήτων των ΑΜΕΑ αποτελεί μια πρώτης τάξης ευκαιρία ώστε από τη μία να πουλήσουν ένα “ευαισθητοποιημένο” προφίλ στους ψηφοφόρους τους κι από την άλλη να κερδοφορήσουν με την επικείμενη ανάπλαση. Το σχέδιό τους θα προβληθεί ως μια απόπειρα αξιοποίησης των δημοσίων κτηρίων, ξεχνάνε όμως πως ο χώρος ήδη αξιοποιεί-
ται.Βρισκόμαστε, δημιουργούμε, ζυμωνόμαστε καθημερινά μέσα σε αυτόν και δεν έχουμε σκοπό να φύγουμε τόσο εύκολα.
Από επικοινωνιακές φανφάρες και δακρύβρεχτα λόγια έχουμε μπουχτίσει. Η αλήθεια όμως βρίσκεται στις πράξεις και δεν μπορεί να κρυφτεί. Χρειάζεται μόνο μια βόλτα στο κέντρο (και όχι μόνο) της πόλης ώστε να αντιληφθούμε ποια είναι η πραγματικότητα. Η ευαισθητοποίηση των αρχών τελειώνει εκεί που αρχίζει το κέρδος. Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός ότι οι καφετέριες έχουν εξαπλωθεί τόσο που καθίσταται αδύνατο να βρεθεί ένα τετραγωνικό μέτρο πεζοδρομίου; Κι όταν βρίσκεται, συνήθως είναι κατειλημμένο από κάποιο σταθμευμένο όχημα! Ταβέρνες και μπαράκια κόβουν τον πεζόδρομο στη μέση στον μόλο! Ράμπες στις διαβάσεις ούτε γι’αστείο! Ανισόπεδες διαβάσεις ανύπαρκτες! Και όσο για ήχο στα φανάρια; Το κράτος μάλλον ποντάρει στο καλό ένστικτο των τυφλών…
ΚΡΑΤΟΣ “ΠΡΟΝΟΙΑΣ” Ή ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΓΙΑ ΜΙΑ
ΖΩΗ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ;
Μπορεί το κράτος πρόνοιας ως φορέας υγειονομικής περίθαλψης και «κοινωνικών παροχών» να έχει παρέλθει προ πολλού, ωστόσο παραμένει μια από τις επιτελεστικές λειτουργίες της κρατικής εξουσίας με δύο τρόπους: είτε ως προσωπείο για το μασκάρεμα πιο δόλιων και εχθρικών επιδιώξεων, είτε ως κρυφή ελπίδα όσων υποκύπτουν στην λογική της ανάθεσης. Συνεχίζουμε λοιπόν να ζούμε σε μια κατακερματισμένη κοινωνία, όπου βασιλεύει ο ανταγωνισμός και ως μόνη λύση ενδείκνυται η ανάθεση των προβλημάτων και των ζωών μας σε ειδικούς και ηγέτες , οι οποίοι φυσικά τα διαχειρίζονται με μοναδικό σκοπό την διατήρηση της κυριαρχίας τους στο διηνεκές. Οι καταληψίες υπερβαίνουμε και εχθρευόμαστε την παραπάνω αντίληψη και επιλέγουμε τον δρόμο της αυτοοργάνωσης και της από κοινού αντιμετώπισης, ενάντια στην εμπορευματοποίηση των πάντων και την λογική του κέρδους. Οι λόγοι αυτής της επιλογής ξεπερνούν την πρακτικότητα και την αποτελεσματικότητά της και είναι βαθιά πολιτικοί, εδράζουν στην πεποίθηση πως είναι η αλληλεγγύη και η συλλογική αντιμετώπιση που ανοίγουν το δρόμο προς μια κοινωνία που θα μας χωρά όλα. Αντιλαμβανόμαστε πως οι κοινωνικές ομάδες και τα άτομα που βιώνουν ποικιλοτρόπως
τον αποκλεισμό, την καταστολή και τη βία του κράτους και της κυρίαρχης κουλτούρας δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν, αντιθέτως έχουν πολλά να μοιραστούν, κυρίως τη θέληση για την καταστροφή του υπάρχοντος συστήματος για να κερδηθούν καλύτεροι όροι ζωής. Στην βάση αυτής της λογικής, εν αντιθέσει με την εξουσία, η κατάληψη Αντιβίωση διατηρεί όλα αυτά τα χρόνια την ανοιχτότητά της όσον αφορά πολιτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις αλλά και την προσβασιμότητά της από όλα τα άτομα. Έτσι, αποτελεί έναν χώρο συνεύρεσης, κοινωνικοποίησης και πολιτικών ζυμώσεων για τον σχεδιασμό της βήμα-βήμα πορείας μας προς μια ελευθεριακή κοινωνία.
ΕΙΝΑΙ ΓΕΛΑΣΜΕΝΟΙ ΑΜΑ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΠΩΣ ΘΑ ΦΥΓΟΥΜΕ ΤΟΣΟ ΑΠΛΑ…
Το κατειλημμένο κτήριο της Αντιβίωσης χρησιμοποιείται για να καλύψει πολιτικές, κοινωνικές, πολιτιστικές και στεγαστικές ανάγκες πλήθους ανθρώπων από το 2008 έως σήμερα. Το επί χρόνια ρημαγμένο κτήριο του παλιού Χατζηκώστα ζωντάνεψε με την παρέμβαση δεκάδων συντρόφων και συντροφισσών, στη βάση της απαλλοτρίωσης των εγκαταλελειμμένων κτηρίων με τη λογική της συλλογικής και δημιουργικής χρήσης, έχοντας ένα κοινό πρόταγμα: ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ. Ανά τα χρόνια η κατάληψη έχει στεγάσει αρκετές πολιτικές και πολιτιστικές ομάδες και έχει φιλοξενήσει αντίστοιχα πολιτικές εκδηλώσεις, live, θεατρικές παραστάσεις, προβολές ταινιών, συλλογικές κουζίνες και άλλα πολλά. Όλα διενεργούνται στη βάση της αυτοοργάνωσης, της ισότητας και της αλληλεγγύης. Εξίσου σημαντική είναι η κάλυψη της βιοτικής ανάγκης μερικών από εμάς, αυτή της στέγασης. Eπιλέγουμε στην πράξη να αμφισβητήσουμε τον θεσμό της ιδιοκτησίας, να αρνηθούμε τον εκβιασμό των ενοικίων, αλλά και την πληρωμή των δημοσίων αγαθών (ρεύμα, νερό), που ούτως ή άλλως δεν έχουμε τη δυνατότητα να πληρώνουμε.
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΜΑΣ ΧΤΥΠΑ ΚΑΙ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ
Τα τελευταία δύο χρόνια έχουμε ζήσει μια σειρά συνεχών εκκενώσεων κατειλημμένων χώρων σε όλη την Ελλάδα: της κατάληψης Δερβενίων 56 (Αθήνα), της κατάληψης Terra Incognita (Θεσσαλονίκη), της κατάληψης Rosa Nera, η οποία ανακαταλήφθηκε περίπου έναν χρόνο αργότερα (Χανιά), της κατάληψης Φιλολάου 99 (Αθήνα), το Στέκι στο Βιολογικό (Θεσσαλονίκη) και της κατάληψης 111 (Θεσσαλονική). Φυσικά, στο άκουσμα της απειλής της εκκένωσης δεν πέφτουμε από τα σύννεφα, αφού γνωρίζουμε ότι πάντοτε η τακτική της κάθε κυβέρνησης ήταν η φίμωση των καταπιεσμένων και η καταστολή των χώρων αντίστασης κι αγώνα. Οι παραπάνω κινήσεις ήταν η κορύφωση της προσταγής του τότε υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Χρυσοχοΐδη, στην ανακοίνωσή του (τον Νοέμβριο-Δεκέμβριο του 2019) για την επιχείρηση «ΤΕΛΕΣΙΓΡΑΦΟ».
ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ, ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΙΔΕΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΞΙΕΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΚΚΕΝΩΝΟΝΤΑΙ ΠΟΤΕ
Στα Γιάννενα, εκτός από την εκκένωση της Αντιβίωσης (2013), που τελικά μετά από δύο χρόνια ανακαταλαμβάνεται, προηγείται το 2012 η εκκένωση των γύρω κτηρίων του παλιού Χατζηκώστα, τα οποία κατοικούνταν από μετανάστες. Από τότε τα κτήρια παραμένουν άδεια και αναξιοποίητα. Το 2015, μετά από μήνυση της ιδιοκτήτριας, εκκενώνεται η κατάληψη Acta et Verba (Κουρεμένου 5), η οποία μετά από λίγες μέρες ανακαταλαμβάνεται αποδεικνύοντας ότι τίποτα δεν τελείωσε. Δεν ξεχνάμε την εκκένωση και, με συνοπτικές διαδικασίες, κατεδάφιση της κατάληψης Brooklyn (2019), η οποία, με την εμπλοκή μεγαλοεργολάβου και στο όνομα της κερδοφορίας και του εξευγενισμού της περιοχής μετατράπηκε σε πολυκατοικία πολυτελείας. Η κατάληψη Non Serviam επίσης εκκενώθηκε από τον ιδιοκτήτη και παρόλα αυτά, αυτή τη στιγμή, το κτήριο συνεχίζει να ρημάζει. Δεν το βάζουμε κάτω, όσο κι αν μας επιτίθενται. Ο αγώνας ενάντια στην εξουσία θα συνεχίζει να μπλέκεται στα αδηφάγα σχέδιά της.
ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΤΟΙΧΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΝΤΟΥΒΑΡΙΑ ΑΛΛΑ ΟΙ ΙΔΕΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΓΕΝΝΙΟΥΝΤΑΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΑΥΤΕΣ…
ΚΑΙ ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΕΣ
Συστηματικά το κράτος απαξιεί για τη διαβίωση των ατόμων με αναπηρία και τώρα φτάνει σε ένα σημείο να τους εργαλειοποιεί με σκοπό να καταστείλει όποια αντιδρά και αγωνίζεται ενάντια στο κυρίαρχο και την κανονικότητα που του επιβάλλουν και δεν συμβαδίζει με την πολιτική ατζέντα του.Φαίνεται ωστόσο ότι και ο αθλητικός σύλλογος «ΠΥΡΡΟΣ» από τη μεριά του δεν αποποιείται την ευθύνη που του αναλογεί και γίνεται τελικά το όχημα προς την εκκένωση της Αντιβίωσης. Αν και οι ΑΜΕΑ ανήκουν σε μια ομάδα που δέχονται συνεχείς καταπιέσεις από το κράτος, η διοίκηση του συλλόγου επιλέγει συνειδητά να πάρει θέση και να ταχθεί υπέρ των συμφερόντων των εξουσιαστών. Τόσα άδεια, αναξιοποίητα κτήρια υπάρχουν στην πόλη των Ιωαννίνων, που θα μπορούσαν να τα εκμεταλλευτούν οι προαναφερθέντες, αλλά ο σκοπός τους απ’ ό,τι φαίνεται είναι άλλος. Η καταστολή και η εκκένωση.
ΔΕΝ ΤΟ ΚΟΥΝΑΜΕ ΡΟΥΠΙ
Η Αντιβίωση -όπως και όλες οι καταλήψεις- δημιουργεί μικρογραφίες του κόσμου που ονειρευόμαστε, έναν κόσμο που δεν θα υπάρχουν εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενες, ισχυροί και καταπιεσμένοι. Εναντιωνόμαστε στο υπάρχον σύστημα που προωθεί τον ανταγωνισμό ανάμεσά μας. Με συντροφικούς όρους οργανωνόμαστε οριζόντια, χτίζουμε σχέσεις εμπιστοσύνης και αλληλεγγύης, καλύπτουμε τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας, παίρνουμε τις ζωές μας στα χέρια μας!
ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΑΝΤΙΒΙΩΣΗ