Αναθεωρητικό Στρατοδικείο του Ολικού Αρνητή Στράτευσης Μ.Τόλη – 25-02-2016
Για το Αναθεωρητικό Στρατοδικείο του Μ. Τόλη – 25/02/2016
Στις 25 Φλεβάρη 2016 δικάζεται σε δεύτερο βαθμό ο ολικός αρνητής στράτευσης Μιχάλης Τόλης στο Αναθεωρητικό Στρατοδικείο της Θεσσαλονίκης. Εκεί πρόκειται να συνεκδικαστούν οι εφέσεις του που αφορούν στις 2 πρωτόδικες καταδίκες που έχει λάβει: 14-3-2014 Στρατοδικείο Ρουφ και 14-5-2015 Στρατοδικείο Ιωαννίνων. Παρά τις διαβεβαιώσεις του ΣΥΡΙΖΑ για παύση των αλλεπάλληλων νέων κυρώσεων και διοικητικών προστίμων σε πρόσωπα που έχουν ήδη κηρυχθεί ανυπότακτα, στην πραγματικότητα δεν αλλάζει τίποτα.
Σήμερα, εν μέσω ενός πολέμου που μαίνεται στη Μέση Ανατολή (με τη συμμετοχή τουλάχιστον 14 κρατών), το ελληνικό κράτος δεν είναι ούτε αθώο, ούτε αμέτοχο, ούτε ουδέτερο. Αντιθέτως συμβάλει ενεργά εκεί που χρειάζεται, δηλαδή στη διαχείριση των προσφυγικών ροών και στη φύλαξη των ευρωπαϊκών συνόρων αποκομίζοντας ιδιαίτερα υλικά οφέλη. Οι πολεμικές εποχές απαιτούν στρατιωτικές λύσεις, γι’ αυτό και το ελληνικό κράτος εμπλέκει άμεσα τον ελληνικό στρατό αφενός στην κατασκευή και τη λειτουργία των στρατοπέδων συγκέντρωσης και των hot spots και αφετέρου στην αναβαθμισμένη φρούρηση των συνόρων.
Την ίδια ώρα η κυβέρνηση εντείνει τη δωρεάν εργασία των φαντάρων συνεχίζοντας με αυτό τον τρόπο την υποτίμηση της τάξης μας. Αυτό, άλλωστε, φαίνεται ξεκάθαρα και από το τελευταίο νομοσχέδιο για τη θητεία. Αναφέρει χαρακτηριστικά ο αναπληρωτής υπουργός άμυνας Βίτσας στις 28/01/16 στην ολομέλεια της βουλής (ημέρα ψήφισης του νομοσχεδίου): «Πιστεύουμε ότι ο συνδυασμός της θητείας και με την απόκτηση εργασιακής εμπειρίας, αλλά -όπου αυτό είναι δυνατό-και της κοινωνικής προσφοράς-δεν είναι ένας ανέφικτος στόχος. Θα είναι προς όφελος του οπλίτη, προς όφελος των Ενόπλων Δυνάμεων και προς όφελος της κοινωνίας». Και τι σημαίνει κοινωνική προσφορά για το ΣΥΡΙΖΑ; Προφανώς το χτίσιμο στρατοπέδων συγκέντρωσης, η διαχείριση των μεταναστών σαν ένα φτηνό εργατικό δυναμικό αλλά και η ίδια η υποτίμηση της εργασίας. Αυτή η υποτίμηση, μέσω της θητείας, συντελείται ξεκάθαρα και με την επανασύσταση της ΜΟΜΑ. Παρά τις φανφάρες του Καμένου περί χτυπήματος των εργολαβικών λόμπυ, η αλήθεια και δια στόματος υφυπουργού άμ
υνας Τόσκα είναι πως η ΜΟΜΑ είναι απλώς τζάμπα εργασία φαντάρων ακριβώς εκεί που δεν παίζουν συμφέροντα. Σε παλαιότερες δηλώσεις του σε εκπομπή του ΣΚΑΪ (13/02/2015): «Υπάρχουν, λόγω της γεωγραφικής διαμόρφωσης της χώρας μας, υπάρχουν μικρά νησιά, υπάρχουν ορεινές περιοχές, στις οποίες το οδικό δίκτυο ή τα γεφύρια είναι σε αθλία κατάσταση, γιατί και λεφτά δεν υπάρχουν, αλλά και γιατί εγκαταλείφθηκαν κάποιες περιοχές. Η ΜΟΜΑ θα επανασυσταθεί, όχι με τη μορφή που είχε τότε, γιατί τώρα υπάρχουν και δεσμεύσεις με την ΕΕ: για παράδειγμα δεν μπορείς να μπεις σε διαγωνισμούς, όταν υπάρχουν δεσμεύσεις». Ε, τώρα προστέθηκαν και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης στις αρμοδιότητές της…
Αν όλα τα παραπάνω δε στοχεύουν στη διάχυση του μιλιταρισμού στην κοινωνία, τότε τι θα μπορούσε να το κάνει; Αν δεν είναι αυτό ένα δείγ
μα της στρατιωτικοποίησης των κοινωνικών σχέσεων, τότε τι να περιμένουμε; Την υλοποίηση των στρατιωτικών
λυκείων ή τη στράτευση των γυναικών, παίρνοντας δύο από τα χιλιοειπωμένα όνειρα του Καμένου. Η διάχυση του αντιμιλιταριστικού λόγου φαίνεται σήμερα να είναι πιο επίκαιρη από ποτέ, αφού το σύνθημα ”πρώτη φορά αριστερά” έχει καταντήσει ένα κακόγουστο αστείο.
Το κράτος έχει συνέχεια και το ελληνικό κράτος προσπαθεί συνεχώς για την αναβάθμιση των γεωπολιτικών του σχεδίων για κατοχύρωση ΑΟΖ και ενεργειακά οφέλη. Ο Τσίπρας δε διστάζει να συναντηθεί ακόμη και με τον δικτάτορα της Αιγύπτου Αλ Σίσι, ενώ από την αρχή ακόμα αυτού του πολέμου προσπαθεί να αποκομίσει όσο το δυνατόν περισσότερα από τους Ευρωπαίους εταίρους, πατώντας πάνω στα πτώματα των προσφύγων. Από την άλλη τα κυβερνητικά επιτελεία παραμένουν «στη γραμμή εμβάθυνσης της στρατηγικής συνεργασίας με το Ισραήλ […] ένα
χαρακτηριστικό παράδειγμα συνέχειας της εξωτερικής πολιτικής, αποδεχόμενοι ότι η προσέγγιση με το Ισραήλ αλλά και η μέθοδος των τριμερών συνεργασιών που άρχισαν επί κυβερνήσεων Γ. Παπανδρέου και Α. Σαμαρά συνιστούν στρατηγική επιλογή για τη χώρα»[i]. Παρά τις προγραμματικές δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ για παύση σχέσεων με το Ισραήλ, τότε που τα προεκλογικά δάκρυα για τους Παλαιστίνιους κυλούσαν ακόμα, γνωρίζουν και οι ίδιοι πολύ καλά πως η στρατηγική της Ελλάδας για την Ανατολική Μεσόγειο περνάει από τον άξονα Ελλάδας Κύπρου Ισραήλ και Αιγύπτου.
Ο αγώνας ενάντια στο κράτος και τους μηχανισμούς του πρέπει να συνεχιστεί.
Ο αγώνας ενάντια στο στρατό και τη διάχυση του μιλιταρισμού αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι αυτού του αγώνα.
ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΩΡΑ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟ
ΟΛΙΚΗ ΑΡΝΗΣΗ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ
ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ 25-02-2016 09:00
ΣΤΡΑΤΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΚΑΥΤΑΝΤΖΟΓΛΟΥ 1
[i] «Τι σηματοδοτεί η επίσκεψη Αμπάς», Καθημερινή, 20-12-15
