Τα μαύρα ρόδα ανθίζουν μια ζωή
Τα ξημερώματα αστυνομικές δυνάμεις εισβάλλουν στην κατάληψη Rosa Nera συλλαμβάνοντας δεκαέξι συντρόφους και συντρόφισσες, εκ των οποίων οι πέντε είναι μετανάστες και οι οποίοι κρατήθηκαν σε διαφορετικό χώρο από τους υπόλοιπους και μεταφέρθηκαν ξεχωριστά στο αστυνομικό τμήμα. Άμεσα υπήρξε κινητοποίηση αλληλέγγυου προς την κατάληψη κόσμου μέχρι την ώρα της μεταγωγής των συλληφθέντων όπου οι μπάτσοι επέλεξαν να σπάσουν το σώμα των συγκεντρωμένων με χρήση βομβίδων κρότου λάμψης και χημικών.
Η συγκυρία της εκκένωσης της κατάληψης δεν είναι τυχαία και βρωμάει από πειθάρχηση των καταπιεσμένων και του κόσμου της εργασίας. Η χρόνια κατασταλτική πολιτική που εφαρμόζεται σε μειονότητες και μετανάστες, η προσπάθεια κοινωνικής νομιμοποίησης μιας ενδεχόμενης στρατιωτικής επιστράτευσης και η προσταγή προς συμμόρφωση στις «υγειονομικές» εντολές αποδεικνύει ότι η πίτα των κερδών από την εργασία μας για ακόμη μια φορά ξαναμοιράζεται. Στο όνομα της εθνικής ενότητας, της δημόσιας υγείας, της υποτιθέμενης εθνικής μας οικονομίας, οι αδύναμοι διώκονται και προστάζονται να βάλουν πλάτη.
Καμία ευθύνη όμως δεν μας βαραίνει γιατί το μόνο που πραγματικά έχουμε στα χέρια μας είναι οι αγώνες στους χώρους εργασίας για τον μισθό και την ασφάλιση, η διεκδίκηση του δημόσιου χώρου και των σχέσεων έξω από τις αξίες του εμπορεύματος και του θεάματος. Σ’ ένα κόσμο που το χρήμα παραμένει υπέρτατη αξία και οι ανθρώπινες σχέσεις διαμεσολαβούνται από τον ανταγωνισμό και την μισαλλοδοξία εγχειρήματα σαν την Rosa Nera αποδεικνύουν έμπρακτα ότι ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός. Από τον Ιούνιο του 2004 ο κόσμος που κατέλαβε το κτίριο το ανακήρυξε για πρώτη φορά ελεύθερο χώρο. Από ένα εγκαταλελειμμένο κτίριο μετατράπηκε σ’ ένα χώρο στέγασης, σ’ ένα κέντρο αγώνων και σε ένα χώρο πολιτιστικών και κοινωνικών δραστηριοτήτων. Δε διεκδικούμε την ιδιοκτησία του κτιρίου αλλά υποστηρίζουμε το δικαίωμα κοινωνικής χρήσης εγκαταλελειμμένων κτιρίων με σκοπό την κάλυψη των αναγκών της κοινωνίας.
Είναι φυσικό ότι όσοι βλέπουν μόνο οικονομικά οφέλη από την τουριστική εκμετάλλευση του λόφου αυτό δεν θα το κατανοήσουν ποτέ. Η Belvedere και η κάθε Belvedere κάνει απλώς τη βρωμοδουλειά της. Ο πρώην πρύτανης του Πολυτεχνείου και νυν Υφυπουργός Παιδείας που εκποίησε τα κτίρια με ίδιον όφελος κάνει επίσης τη βρωμοδουλειά του. Η δική μας δουλειά βρίσκεται στο δρόμο, στο πλευρό των καταπιεσμένων και αόρατων, μαζί με όσους και όσες αγωνίζονται. Με στόχο τη διασπορά ιού της αντίστασης. Με γνώμονα την αλληλεγγύη και της υπεράσπισης της ανθρώπινης ζωής. Η δεκαεξάχρονη εμπειρία από τη συλλογική και συμμετοχική διαχείριση της Rosa Nera ως κοινό τόπο ελευθερίας και έκφρασης μας δίνει πνοή για την συνέχεια. Οι καταλήψεις έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν τις δομές και τις σχέσεις εκείνες που κανένα κράτος και κανένας μπάτσος δεν θα καταφέρει να αντιληφθεί. Το μόνο που μπορούν να νιώσουν είναι τα αγκάθια από τα μαύρα ρόδα που θα ανθίζουν μια ζωή. Δύναμη στους συντρόφους/ισσες που έχουν συλληφθεί.
Κάτω τα χέρια από τους μετανάστες/τριες.
Αλληλεγγύη στις καταλήψεις.
Μπάτσοι και αφεντικά δεν βλέπετε άσπρη μέρα, κατάληψη θα μείνει για πάντα η Rosa Nera.
Μικροφωνική- συγκέντρωση αλληλεγγύης στη κατάληψη Rosa Nera, 12:00 στην πλ. Αγοράς.
Κατάληψη Rosa Nera
