Την Παρασκευή 19 Ιούλη στις 19:30 καλούμε σε μικροφωνική υπεράσπισης των καταλήψεων στο Κουρμανιό (στη συμβολή των οδών Αβέρωφ με Κουντουριώτη).
ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΜΑΣ ΡΟΥΦΑΝΕ ΤΗ ΖΩΗ
ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΑΝΘΙΖΕΙ Ο,ΤΙ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ
Ενάντια στην καταστολή και στη συνεχή εμπορευματοποίηση των ζωών μας, η απάντηση είναι η κατάληψη. Η κατάληψη άδειων και ερειπωμένων χώρων και η μετατροπή τους σε σπίτια και κέντρα αγώνα είναι μια ανάσα στην ασφυκτική και καταπιεστική καθημερινότητα. Οι κατειλημμένοι χώροι πέραν του ότι στεγάζουν ανάγκες, καταρρίπτουν έμπρακτα την κυρίαρχη σχέση με την ιδιοκτησία. Αποτελούν ασφαλές πλαίσιο για κάθε καταπιεσμένο από το κράτος, το κεφάλαιο, την πατριαρχία και την οικογένεια, τη θρησκεία, τον ρατσισμό και τις κοινωνικές νόρμες. Προωθούν τη συλλογική, αυτοοργανωμένη ζωή ενάντια στον ατομισμό και την αποξένωση. Στις καταλήψεις εδραιώνεται η αντιιεραρχική συνύπαρξη, ο σεβασμός και η ελεύθερη ανταλλαγή ιδεών, δημιουργώντας κοινότητες αγώνα και αλληλεγγύης. Στα ίδια πλαίσια, οι καταλήψεις είναι μακριά από τη λογική των πελατειακών σχέσεων, σε αντιπαράθεση με τους εμπορευματικούς όρους διασκέδασης και έκφρασης που επικρατούν. Στο αστικό περιβάλλον, όπου γίνεται μια συνεχής προσπάθεια αποστείρωσης και εξευγενισμού τόσο του χώρου όσο και των ίδιων των ζωών μας, οι καταλήψεις στέκονται αντιαισθητικές και παράταιρες.
Οι απελευθερωμένοι χώροι βρίσκονται στο στόχαστρο του κράτους και κεντρική πολιτική του είναι να τους αφανίσει. Οι εχθρικές προς αυτό φωνές και οι κραυγές ελευθερίας χαλάν το αφήγημα «τάξης και ασφάλειας» που επιδιώκει να επιβάλει. Απειλούμενο από τις ιδέες και όσα χτίζονται στις καταλήψεις, επιστρατεύει τις δυνάμεις εναντίον τους. Οι εκκενώσεις αποτελούν πάγια τακτική του καιρό τώρα και μπαίνουν στην σφαίρα της αντιεξεγερτικής πολιτικής. Παραδείγματα όπως οι εκκενώσεις που σημειώθηκαν το τελευταίο διάστημα του λόφου Καστέλι στα Χανιά, του Αναρχικού Στεκιού Utopia A.D στην Κομοτηνή, του Ελευθεριακού Στεκιού Primavera και του Αυτοδιαχειριζόμενου Κυλικείου Ιατρικής (ΑΚΙ) στη Θεσσαλονίκη, και στην Αθήνα του κοινωνικού κέντρου Ζιζάνια, της κατάληψης του Εξωστρεφή και του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού Πολυτεχνείου, αλλά και η επίθεση στη γειτονιά των κατειλημμένων Προσφυγικών, επιβεβαιώνουν τον φόβο που έχει η εξουσία απέναντι σε ό,τι της εναντιώνεται. Οι συνεχόμενες απειλές για εκκενώσεις και τα τελεσίγραφα του κράτους είναι μια εξόφθαλμη επίδειξη δύναμης και μια απελπισμένη προσπάθεια τρομοκράτησης των αγωνιστών. Η κυριαρχία δεν αρκείται στην αρπαγή των σπιτιών και των κέντρων αγώνα, αλλά επιδιώκει μανιωδώς την οικονομική εξόντωση και τον πολιτικό αφανισμό των καταληψιών. Ταυτόχρονα «καθαρίζοντας» τις πόλεις από τις δήθεν «εστίες ανομίας» προβάλλει ένα προσωπείο ασφάλειας και εμπιστοσύνης στοχεύοντας στον κοινωνικό εφησυχασμό. Στην πραγματικότητα αυτό που συμβαίνει είναι να ρίχνει στάχτη στα μάτια προκειμένου να αποπροσανατολίσει, καλύπτοντας τις δικές της βρωμιές.
Το κράτος λοιπόν προσπαθεί να μας πείσει ότι το πρόβλημα είναι οι καταλήψεις. Ποια είναι ωστόσο τα πραγματικά προβλήματα; Η ακρίβεια, που παρουσιάζεται σα φυσικό φαινόμενο, κάνει μια βόλτα στο σουπερμάρκετ να μοιάζει με εφιάλτη και τους λογαριασμούς να φαντάζουν σαν κηδειόχαρτα. Τα συνεχώς αυξανόμενα ενοίκια καθώς και τα κόκκινα δάνεια οδηγούν σε εξώσεις και πλειστηριασμούς. Σε αυτή τη δυστοπική πραγματικότητα οι μισθοί δεν καλύπτουν ούτε τις βασικές ανάγκες και τα εργασιακά κεκτημένα πάνε περίπατο. Οι νόμοι Χατζηδάκη και Γεωργιάδη επισφραγίζουν τη νομιμοποίηση της σκλαβιάς. Το ταξικό πρόσημο της νομοθεσίας και της δικαιοσύνης επιβεβαιώνει με τις διατάξεις του και ο νέος ποινικός κώδικας. Παράλληλα, οι ιδιωτικοποιήσεις κάθε πτυχής της καθημερινότητας (υγεία, εκπαίδευση, ρεύμα , νερό, μετακινήσεις) έρχονται και κουμπώνουν στο «ειδυλλιακό» αυτό τοπίο. Το κεφάλαιο πλέον επεκτείνεται και εκτός πόλεων, με τον πράσινο καπιταλισμό να καλπάζει και το περιβάλλον να σφαγιάζεται στο βωμό των συμφερόντων (κατάργηση περιοχών natura, εξορύξεις, ανεμογεννήτριες, εμπρησμοί δασικών εκτάσεων κ.α.). Το κράτος προωθεί πολιτικές που επιτρέπουν αυτές τις ενέργειες και όταν σκανδαλώδη γεγονότα βγαίνουν στη φόρα, λειτουργώντας σαν πλυντήριο, ξεπλένει κάθε υπαίτιο, όπως ακριβώς κάνει και με τους γυναικοκτόνους και τους παιδοβιαστές. Ταυτόχρονα είναι υπεύθυνο το ίδιο για τόσες δολοφονίες (Πύλος, Τέμπη, Μάγγος, Φραγκούλης, Σαμπάνης, Μανιουδάκης και η λίστα δεν τελειώνει ποτέ). Σα να μην έφταναν τα εγχώρια, συμμετέχει ενεργά και στην γενοκτονία των παλαιστινίων, στέλνοντας πολεμικό εξοπλισμό και στηρίζοντας το δολοφονικό Ισραήλ. Το πρόβλημα επομένως, δεν είναι οι καταλήψεις, αλλά το κράτος, το κεφάλαιο και πατριαρχία!
Με εφαλτήριο τις καταλήψεις συλλογικοποιούμε τις αντιστάσεις μας και βγαίνουμε στον δρόμο. Επεμβαίνουμε άμεσα στις πόλεις μας και δεν αφήνουμε σπιθαμή γης σε αυτούς που θέλουν να μας κλέψουν τη ζωή. Απέναντι στον πραγματικό εχθρό, λοιπόν, οργανωνόμαστε και υπερασπιζόμαστε τις καταλήψεις μας.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
ΣΤΑ ΑΔΕΙΑ ΚΤΙΡΙΑ ΔΙΝΟΥΜΕ ΖΩΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ
ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΓΙΑΤΙ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΛΕΜΜΕΝΑ
ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΕ ΒΙΛΕΣ ΚΑΙ ΕΓΚΑΤΑΛΕΛΕΙΜΜΕΝΑ
Κατάληψη Αντιβίωση & συντρόφια