Υπο το βάρος των νεων εξελίξεων, με την σημερινή εκκένωση της κατάληψης Mundo Nuevo στη Θεσσαλονίκη, δημοσιέυουμε το κείμενο αλληλεγγύης στη ΣΥ.ΚΑ.ΠΡΟ, το οποίο μοιράζεται ααυτες τις μέρες σε γειτονιές των Ιωαννίνων, απο τις καταλήψεις Αντιβίωση και Acta et Verba.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑ!
Την τελευταία εβδομάδα για άλλη μία φορά, το κράτος χρησιμοποίησε κάποιους από τους συνηθισμένους τρόπους επιβολής, επιδιδόμενο σε μαφιόζικα χτυπήματα, χρησιμοποιώντας άκριτη βία και ότι κατασταλτικούς μηχανισμούς έχει στα χεριά του. Χαρακτηριστικά παραδείγματα η έξωση ηλικιωμένης γυναίκας από τα Ιλίσια (μια από τις εκατοντάδες εξώσεις που δεν τυγχάνουν κάλυψης από τα ΜΜΕ), και η επιχείρηση εισβολής στα κατειλημμένα Προσφυγικά στην Αθήνα, κάνουν σαφές ότι το κράτος χτυπάει φτωχές και «μη καθαρές» γειτονιές στον βωμό της ανάπλασης.
Το πρωί της Τρίτης 22/11 πραγματοποιήθηκε πάνοπλη αστυνομική επιχείρηση εισβολής στα Προσφυγικά και απαγωγής δυο ατόμων, καθώς και η απαγωγή μιας τρίτης συντρόφισσάς από το σπίτι της. Όλοι/ες αφέθηκαν τελικά ελεύθεροι, ενώ το τρίτο άτομο αντιμετωπίζει βαριές κατηγορίες κακουργηματικού χαρακτήρα. Το μεσημέρι της ιδίας μέρας καλείται έκτακτη συνέλευση για την στήριξη των Προσφυγικών, κατά την διάρκεια της οποίας, παρά την αντίσταση που προβλήθηκε, οι δυνάμεις των μπάτσων καταφέρνουν να εισβάλουν στο 6ο μπλοκ και συλλαμβάνουν 79 άτομα, αφού πρώτα προφανώς τα ξυλοκόπησαν, τους έριξαν πλαστικές σφαίρες και τα έστησαν με τα γόνατα στον τοίχο, μη δίνοντας σημασία ότι μέσα σε αυτά βρισκόταν ανήλικα παιδιά και μια έγκυος γυναίκα η οποία μετά χρειάστηκε να μεταφερθεί στο νοσοκομείο. Οι δυνάμεις (ανα)σφάλειας συνέχισαν την νόμιμη αυθαιρεσία τους, ξυλοκοπώντας βάναυσα ένα μεταναστό στο ασανσέρ της ΓΑΔΑ αλλά και αλληλέγγυο κόσμο που συγκεντρώθηκε την επόμενη μέρα στο δικαστήριο της Ευέλπιδων για στήριξη.
Η επίθεση που εξαπέλυσε το κράτος στην κοινότητα των προσφυγικών, ήταν προσχεδιασμένη. Η σύλληψη του συντρόφου αποτέλεσε το πρόσχημα για να ενεργοποιηθεί όλος ο κατασταλτικός μηχανισμός, ο οποίος έχει εδώ και δεκαετίες βάλει στο στόχαστρο αυτή τη γειτονιά. Από την εποχή των Ολυμπιακών αγώνων τα προσφυγικά χάλαγαν την μόστρα του κέντρου της Αθήνας. Επενδυτές, πολιτικοί, δημοσιογράφοι ψάχνουν κάθε τόσο ευκαιρία να ανασύρουν το ζήτημα της ανάπλασής τους. Ενοχλούνται που μια ολόκληρη συνοικία, έχει μείνει ανέγγιχτη από την τουριστικοποίηση, τα εμπορικά κέντρα και τους εκβιασμούς της μίσθωσης κατοικίας.
Μα περισσότερο δεν μπορούν να χωνέψουν, ότι πολλά από τα άτομα που έχουν προχωρήσει σε καταλήψεις κτιρίων του συγκροτήματος των προσφυγικών , αυτοργανώνουν τις ανάγκες τους, λύνουν με συνελεύσεις τα προβλήματα που προκύπτουν και αυτοδιαχειρίζονται τα σπίτια ενώ παράλληλα κατεβαίνουν στο δρόμο διεξάγοντας αγώνες για μια κοινωνία χωρίς κράτος και καπιταλισμό. Αυτός είναι ο λόγος που η εξουσία επιτέθηκε με τόσο μένος εναντίον των Προσφυγικών.
«…Τα Προσφυγικά είναι ένα ζωντανό κέντρο πολυμόρφων αγώνων της εργατικής τάξης τα τελευταία 80 χρόνια περίπου και σίγουρα δεν είναι απλά κτίρια. Είναι τα σπίτια για όσα ο καπιταλισμός, ο ρατσισμός και η κοινωνική εξαθλίωση δεν επιτρέπει να ριζώσουν. Αποτελεί ένα πολυεθνικό μωσαϊκό των κοινοτήτων των πιο κατατρεγμένων και λεηλατημένων λαών του κόσμου. Ανθρώπων που βίωσαν τον καπιταλιστικό πόλεμο, την προσφυγιά και τα βασανιστήρια, τη φτώχια και την εξαθλίωση, τον διωγμό και την πείνα, που τώρα το κράτος θέλει να εκδιώξει γιατί δεν ταιριάζει στην εικόνα της λουξ λευκής αναπλασμένης γειτονιάς που αυτοί ονειρεύονται…» (απόσπασμα από το κείμενο αυτοπαρουσίασης της ΣΥ.ΚΑ.ΠΡΟ.)
Περπατώντας στα Προσφυγικά, δεν περπατάς απλά σε μια γειτονιά παλιών κτιρίων. Περπατάς μέσα στην ιστορία. Ακούς τους πόνους της μετανάστευσης εξ΄αιτίας του πολέμου. Βλέπεις ακόμη τις τρύπες από τις σφαίρες, που άφησε η μάχη του Δεκέμβρη του 44΄, και πληγώνουν ακόμη τους τοίχους. Νιώθεις πως αυτή η γειτονιά, είναι σαν την ¨μύγα μες το γάλα¨ της αστικοποιημένης μητρόπολης. Και αυτή είναι η υπέροχη παρακαταθήκη της αντίστασης. Μια τέτοια στιγμή αντίστασης ενάντια στην εξουσία είναι και η 22α Νοέμβρη. Ο τρόπος με τον οποίο υπερασπίστηκαν την κοινότητα όσα άτομα κατοικούν σε αυτή μαζί με αλληλέγγυο κόσμο, όπως συνέβη και με την κατάληψη Ντουγρού στη Λάρισα, στέλνει στον κρατικό μηχανισμό ένα ηχηρό μήνυμα. Θα ματώνουν κάθε φορά που μας επιτίθενται. Και σε μια εποχή που το κράτος και το κεφαλαίο θεωρεί ότι είναι αλώβητο, αυτό είναι ένα μήνυμα που αξίζει να το κάνουμε πράξη!
ΚΑΜΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΑ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΣΥΝΕΛΛΗΦΘΗΣΑΝ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
Κατάληψη Αντιβίωση Καταληψης στέγης Acta et Verba/Κουρεμένου 5